Muzykoterapia

Muzykoterapia to wykorzystanie elementów muzyki i dźwięku  w celu wspierania, łagodzenia, poprawy lub utrzymania stanu fizycznego i / lub emocjonalnego pacjenta. Jest to praktyka psychofizyczna  mająca na celu wspieranie leczenia i rehabilitacji  w procesie  medycznym.Już starożytni ludzie dostrzegli fascynujący wpływ dźwięku i efektów muzycznych na żywe stworzenia.

​

Obecnie muzykoterapia jest przedmiotem wielu prac badawczych, w szczególności w dziedzinie neuronauki, co pozwala jej zajmować coraz ważniejsze miejsce w strukturach opieki jako uzupełniająca terapia nielekowa.

​

Wyróżnia się  dwa podstawowe modele muzykoterapii:

​

Muzykoterapia Receptywna : praca terapeutyczna polega na wysłuchaniu programu dźwiękowego ustalonego przez terapeutę po wstępnym wywiadzie mającym na celu ocenę potrzeb pacjenta i zasobów psychologicznych.

Program ten bierze pod uwagę wiek, specyfikę osobistą i kulturową, a także czynniki środowiskowe oraz, oczywiście, oczekiwania osoby i poszukiwane cele terapeutyczne. Ten model ma na celu wyciszenie pacjenta oraz zwiększenie jego koncentracji i uwagi.

​

Muzykoterapia Aktywna : praca terapeutyczna koncentruje się na produkcji dźwiękowej, instrumentalneji / lub wokalnej. Pozwala na pozawerbalny tryb relacyjny, w szczególności z osobami z dużymi trudnościami psychomotorycznymi oraz komunikacją (upośledzenie intelektualne, autyzm, ADHD, Zespół Aspergera, afazja itp.)