Muzykoterapia
Receptywna / Aktywna
Muzykoterapia jest to wykorzystanie elementów muzyki, instrumentów muzycznych i generowanych przez nie dźwięków w celu wspierania, łagodzenia, poprawy lub utrzymania pozytywnego stanu fizycznego i / lub emocjonalnego pacjenta. Jest to praktyka psychoterapeutyczna, mająca na celu wspieranie leczenia i rehabilitacji w procesie medycznym. Już starożytne cywilizacje dostrzegały fascynujący wpływ dźwięku i efektów praktyk muzycznych na żywe stworzenia. Najistotniejszą barierą jaką może przełamać uprawianie muzyki dotyczy sfery umysłu. To w nim, a konkretnie w poszczególnych jego obszarach aktywowane są konkretne schematy oraz komunikacje między-neuronowe, umożliwiające prawidłowe funkcjonowanie całego ciała psychofizycznego w życiu codziennym. To właśnie muzyka i jej elementy pobudzają i stymulują te obszary, zwiększając tym samym przepływ informacji między poszczególnymi sferami tego narządu. Ta uniwersalność świadczy o tym, że lekcje gry na instrumencie, ćwiczenie śpiewu czy ogólnie słuchanie muzyki są jednym z niewielu aktywności człowieka, w której aktywowane, a więc ćwiczone są wszystkie pokłady i zasoby jego mózgu.
Terapia dźwiękiem jest bardzo rozpowszechnioną, choć dość młodą dziedziną naukową gdyż jej oficjalne podstawy badawcze mają zaledwie 50 lat. Obecnie muzykoterapia jest przedmiotem wielu prac naukowych i laboratoryjnych, w szczególności w dziedzinie neuronauki, co pozwala jej zajmować coraz ważniejsze miejsce w strukturach opieki medycznej, jako uzupełniająca i wspomagająca tradycyjne leczenie terapia.
Wyróżnia się dwa podstawowe modele muzykoterapii:
Muzykoterapia Receptywna: praca terapeutyczna polega na wysłuchaniu programu dźwiękowego ustalonego przez terapeutę po wstępnym wywiadzie mającym na celu ocenę potrzeb pacjenta i zasobów psychologicznych. Program ten bierze pod uwagę wiek, specyfikę osobistą i kulturową, a także czynniki środowiskowe oraz, oczywiście, oczekiwania osoby i poszukiwane cele terapeutyczne. Ten model ma na celu wyciszenie pacjenta oraz zwiększenie jego koncentracji i uwagi.
Muzykoterapia Aktywna: praca terapeutyczna koncentruje się na produkcji dźwiękowej, instrumentalnej i / lub wokalnej. Pozwala na pozawerbalny tryb relacyjny, w szczególności z osobami z dużymi trudnościami psychomotorycznymi oraz komunikacją (upośledzenie intelektualne, autyzm, ADHD, Zespół Aspergera, afazja itp.)