Muzykoterapia
Muzykoterapia to wykorzystanie elementów muzyki i dźwięku w celu wspierania, łagodzenia, poprawy lub utrzymania stanu fizycznego i / lub emocjonalnego pacjenta. Jest to praktyka psychofizyczna mająca na celu wspieranie leczenia i rehabilitacji w procesie medycznym.Już starożytni ludzie dostrzegli fascynujący wpływ dźwięku i efektów muzycznych na żywe stworzenia.
Obecnie muzykoterapia jest przedmiotem wielu prac badawczych, w szczególności w dziedzinie neuronauki, co pozwala jej zajmować coraz ważniejsze miejsce w strukturach opieki jako uzupełniająca terapia nielekowa.
Wyróżnia się dwa podstawowe modele muzykoterapii:
Muzykoterapia Receptywna : praca terapeutyczna polega na wysłuchaniu programu dźwiękowego ustalonego przez terapeutę po wstępnym wywiadzie mającym na celu ocenę potrzeb pacjenta i zasobów psychologicznych.
Program ten bierze pod uwagę wiek, specyfikę osobistą i kulturową, a także czynniki środowiskowe oraz, oczywiście, oczekiwania osoby i poszukiwane cele terapeutyczne. Ten model ma na celu wyciszenie pacjenta oraz zwiększenie jego koncentracji i uwagi.
Muzykoterapia Aktywna : praca terapeutyczna koncentruje się na produkcji dźwiękowej, instrumentalneji / lub wokalnej. Pozwala na pozawerbalny tryb relacyjny, w szczególności z osobami z dużymi trudnościami psychomotorycznymi oraz komunikacją (upośledzenie intelektualne, autyzm, ADHD, Zespół Aspergera, afazja itp.)